
* Данный текст распознан в автоматическом режиме, поэтому может содержать ошибки
— 938 — 2) die R i c h t s t a t t e . das Schaf fut. м?сто казни (Sw. Br. C. 92, 29). Wolken; — b) iihertr. переносно (v. Menschen, о людяхъ): sich v e r f i n stern, sich verdiistern, eine f i n ster e Miene annehmen, хмуриться, нахмуриваться; coto se jomu mrocy, seine Stirn vertinstert sich; Hanzko se mrocy, Hanscheu macht ein t rubes, weinerliches Gesicht; mrocys se na ne kogo, jemanden finster ansehen, jeman dem ein finsteres, iirgerliches Gesicht, zeigen. Komp. (1—6): 1) h o b m r o c y s se (Vb. perf.) л h o b m r o c o w a s se (Vb. freq.-impf.) sicli u m w o l k e n , sich m i t W o l k e n umziehen, sich v e r f i n s t e r n , sich ver dun k e i n ; обложиться тучами, омрачаться; 2) p o m r o c y s (Vb. perf.) & pomroC O w a s (Vb. freq.-impf.): a) trans. (selten, р?дко): v e r f i n s t e r n , verd u n k e i n , затемнить и затемнять (Luz. 74, 30); — b) refl.: pomr. se, sich v e r d u n k e l n , sich v e r f i n s t e r n , sich m i t W o l k e n i i b e r z i e h e n , за темниться (-няться), обложиться (-ла таться) тучами; 3) p s e m r o c y s se i\'b. perf.) sich m i t W o l k e n iiberziehen. bedecken, sich ganz bewolken, еовс?мъ обло житься тучами; 4) z a m r o c y s se (Vb. perf.) Л z a m r o - mrocene, na ( Vbs.) die Be wo l k u n g , V e r d u n k e l u n g , V e r f i n s t e r u n g , помраченіе, затмеиіе. mrock, a. m. (Dent. v. mrok) das Wblkchen, облачко: pi. mrocki (Br. C. 95, 13), die Wolklein. mrocnik, a, ra. (dial.; abg. v. mrocny) 1) der G r e n z s t e i n , пограничный камень; 2) als hauf. Fl.-N.: die an der Grenze gelegene ()г11iсhkeit (Rain, Teich, Feld u. dergl.), частое названіе м?ста, нивы и т. и., лежащихъ на гра ниц!;. mrocny, а, е (abg. v. mroka) an der Grenze b e f i n d l i c h bz. ge legen, angrenzend, Grenz-; uorpaшічныіі; mrocna reka, der Grenzfluss; mrocne рбіа, aneinander grenzende, angrenzende Felder; mrocny kameri, der Grenzstein. mrocys (-ym, -ys; Vb. impf. den. v. mrok; perf.-praep. «za»; asl. mraciti, os. mrocic, poln. mroczyc, cech. mra citi) & -mrocowas (-uju, -ujos; Vb. freq.-impf.; os. -nirocowac; nur in Komp.) 1) tram, (selten u. iibertr., р?дко и перепоено): bewolken, umwolken, v e r f i n s t e r n , хмурить, затемнять (z. В. coto, die Stirn); mrocys (coto) a zmyrkas na nekogo (Br. ('. 58, 12), auf je manden finster und vorwurfsvoll blicken; 2) reft, (gewohnl. обыкнов.): mrocys (-owas) se (allg. обще): a) eig. собетв.: sich v e r f i n s t e r n , sich bewolken, m i t W o l k e n iiberziehen, мрачн?ть, томн?ть; riebjo se mrocy, der Himmel bewolkt. vertiustert sich; sehr hauhg unpers. (очень часто безлично): to pak se zasej mrocy, es wird schon wieder triibe itriibes Wetter); to se sim samnej mrocy (Br. C. 05, 32), da iiberzieht sich der Himmel immer mehr mit dunklen cowas se (Vb. freq.-impf.) .sich be wolken, u m w i i l k e n , sich v e r f i n stern (sowohl v. Himmel wie v. menschlichen Gesicht), нахмуриться, -иваться (о небI; и о людяхъ); riebjo ku wjacoru se zamrocowaso, der Himmel im Weston (der westliche Himmel) iiberzog sich nach und nach mit Wolken; zamrocys se na nekogo (Br. C. 80, 7), jemandem ein finsteres Gesicht zeigen; jogo coto se zamrocy, seine Stirn umwolkte sich; hiiufig unpers. (часто безлично): tam jo se zamrocyto. dort haben sich Gewitterwolken zusammengezogen; to se