* Данный текст распознан в автоматическом режиме, поэтому может содержать ошибки
— 560 — dobrejtso (aus dobre jutso), guten задержанный, пойманный, арестован Morgen! za jutsa & synk. zajtsa (asl. za ный. jutra), in aller Friibe, wahrend der fjuzyk, a, m. (Jak.; 'u = ej = jezyk, Morgenzeit, des Morgens; wdt jutsa, s. d. (см. это), vom Morgen, Sonnenaufgang her; az juz, s. (CM.) juzo. do jutsa, bis zum Morgen; pdd jutso §juzen (Musk. & 6. Grz.-D.) = juzo, (Br. C. 54, 15), gegen Osten, nach s. d. (см. ЭТО). Osten zu. juzgan (Hptm. L.) = zgan, s. d. (см. это). Jutsopsuska, eje, f. (Br. C; juxtapos. §juzlik (Musk. & 6. Grz.-D.) = juzo, aus jutso -t- Psuska) s. d. (см. ЭТО). Ostpreussen, восточная Пруссія. juzno = juzo, s. d. (см. ЭТО). §jutsowny, a, e (Laut. Gsb. & sw.juznor (o. Sprb. & Grz.-D.) = juio, s. d. Grz.-D.) = ns. jatsowny, s. d. (см. (см. это). это). juzo & juzor, seltener juz & juzno (asl. uze; os. hizo, hizom, selten juz & § j u t s w y , ow, pi. (Laut. Gsb. & sw. 'zno; poln. juz, cech. jiz) Grz.-D.) = ns. jatsy, s. d. (см. это), fjutse (Jak.), Adv. = witse, s. d. (см. schon, уже; wdn juzor psizo, er wird schon kommen. это). fjuty, a, e (Jak.; u = §; pt. praet. p. v. §juzom (Musk. u. o. Grz.-D.) = juzo(r), jes; asl. je.tb, os. jaty, cech. jaty) s. d. (см. это), genommen, ergriffen, gefangen, juzor = juzo, s. d. (см. ЭТО).
К.
к (= asl. os. poln. cech. k), genannt ka, der neunzehnte Buchstabe des ns. Alphabets: klingt wie im Deutschen; девятнадцатая буква нпжнелужпцкаго алфавита; называется ка: звучитъ какъ русское или н?мецкое к. Naheres iiber den Konsonanten к und seine Schicksale im Niedersorbischen s. L.- & F.-L. p. 153—155, p. 172—173, p. 175 f., p. 201—209, p. 214 f., p. 233 f. — Uber die Vereinfachung der Doppelkonsonanz kk in der Aussprache s. L.- & F.-L. p. 262 § 139, 5 b. k , bei Konsonantenhaufung und vor Gutturalen ku (Jak. к & ke bz. ku, ebenso Chojn.; asl. къ, os. к & ke; poln. к & ku; cech. к Л ke & ku) Praep. c. dat. zur Bezeichnung der Bewegung auf die Frage «wohin ?» entsprechend der dtsch. Praep. «zu»; К Ъ ; предлогъ съ дательн. падежомъ, означающій двпженіе, на вопросъ: куда? z. В. k mestu, zur Stadt, in der Bichtung nach der Stadt hin; к Lubnowu, in der Richtung nach Liibbenau; ku Chdsobuzu, in der Richtung nach Cottbus, nach Cottbus hin; к Ledam, nach Lehde (k statt do); к Lipemu, nach Leipe (k statt do); к Bogu, zu Gott;
к riomu, zu ihm; к comu? wozu? к tomu, dazu; к 'syknym wecam (Sir. 25, 31),
zu alien Diugen; ku dnu, zu Boden, auf den Boden; ku driu, gegen Tagesanbruch resp. taglich (Schdl. Wtb. 24);
ku mrie, zu mir; Siinde; ku tdgaroju, zum ku kdreriu, zur
Liigner; ku gniwu, zum Zorne; ku
grechu, zur
AVurzel; ku kraloju, zum Konig; ku
gtowam, zu Haupten & к nogam, zu
Fussen (beimBett); ku gnitemu zyweiiu,