
* Данный текст распознан в автоматическом режиме, поэтому может содержать ошибки
— 26 — beja, e, f. (a. d. dtsch. «Fahe» d. i. die Fahende, Empfangendc) 1) die H u n d i n , Tebe, B e t z e ; сука; 2) iibertr. als Schimpfw. fiir unziichtige Frauenziinmer, переносно какъ руга¬ тельное слово: B e t z e . bejarowas & bejerowas (-uju, -ujos; Vb. impf.; perf.-praep. «po». — a. d. dtsch. «feiern») 1) f e i e r n , F e i e r a b e n d m a c h e n , e i n e r A r b e i t a u s dem Wege zu g e h e n s u c h e n , справлять, чество вать, праздновать, отдыхать; wdn zasej bejerujo (Strob.), er driickt sich wioder um die Arbeit herum; 2) « Ь е і е г п » d. b. die mittlere Glocke mit dem augefassten K l o p p e l a n s c b l a g e n , т. е. звонить въ колоколъ средн. величины. (Das Beiern ist ein Taktlauten zwischen der g r o s s e n und m i t t l e r e n Glocke. Die grosse wird wie gewohnlicb gelautet, die mittlere in obiger Weise, so dass zwischen zwei Schlagcn der grossen ein Schlag der mittleren fiillt; es geschieht dies in der Niederlausitz am Vorabend der hohen Kirchenfeste und ist verschieden vom Anschlagen bei Feuersnot sowie vom gewohnlicben Lauten). E u p h e m i a (weiblicber Kufname), Евф и м і я (женск. имя), bejnawa, у, f. rnit Dem. bejnawka, i, f. (abg. v. bcjny) das s t o l z e , e i t l e , putzsuchtige, p r a h l e r i s c h e M a d c h e n ; гордая, пу стая, щегольливая, хвастливая д?вушка. 1 bejne, Adv. v. bejny, s. bejnene, na, n. (Vbs.) d. das eitle, tippige W c s e n ; die P r a b l e r e i , G r o s s s p r e c h e r e i ; безполезность; хвастовство, bejnis 8? (-im, -is so; Vb. impf. den. v. bejny; i. d. beut. Schriftsprache fiir alt. u. dial, bujnis se, s. d.) 3 1) m u t w i l l i g , iippig s e i n bz. s i c h g e b a h r e n; роскошничать, сладострастннчать; ^ejnosc, 2) g r o s s t u n , p r a h l e n , хвастаться, i, f. (v. tyejny; jetzt gewohn licb fiir bujnosc, s. d.) 1) d e r M u t w i l l e , die шалость, сладострастіе; Uppigkeit; 2) die P r a h l e r ei, B u h m r e d e r e i ; der S t o l z ; хвастовство, тщеславіе; гордость; verbunden mit zwei Synonyma: bejnosc a gjardosc a naduta mysl (Tesn. M. L . 30). 2 bejeycka, bejeyny, i, f. (dopp. Dem. v. beja) die k l e i n e n e t t c H u n d i n , малень кая сука. a, e (v. bejka) gehorig, bejnosc, i, f. (v. bejny) 1) die F e i n h c i t , Z i e r l i c h k e i t , N e t t heit, A r t i g k e i t ; н?жность, вежли вость, тонкость, учтивость; 2 der kleinen Hundin сучкииъ. Bejc, a, m. = Bujc, s. d. J 2) die L i s t , хитрость (Zw.). bejny, a, e mit Adv. bejne (in d. heut. Schriftspr. gew. fiir das urspr. richtige bujny, s. d.) 1) m u t w i l l i g , u n g e b e r d i g , eitel, iippig; k o m i s c h (mittl. Grz.-D.); putzs i i c h t i g ; шаловливый, строптивый, безиолезный, сладострастный; компческііі; щегольлпвый: 2) r u h m r e d i g , p r a h l e r i s c h , s t o l z ; тщеславный, хвастлпвыіі, гордый. bej er, a, m. (a. d. dtsch. «Beger», «Вескег» = verves) der E b e r , der B o r g , боровъ. bejerowas neb. bejarowas, s. d. bejiny, a, e (Adj. p. v. beja) bejka, der H i i n d i n , B e t z e g e h o r i g , с у к и н ъ . i, f. (Dem. v. beja) die k l e i n e H u n d i n , малая сука. 2 Bejma, у, f. mit Dem. Bejmka, i, f. bejny, (a. d. Dtsch. bz. Griech.) I a, e mit Adv. «feiue») bejne (a. d. dtsch.