
* Данный текст распознан в автоматическом режиме, поэтому может содержать ошибки
226 Опровергать. Опытность humanarum scientia. 2) постановление, О п р я т н о с т ь munditia. О п р я т н ы й mundus, р4шен1е sententia, decretum; опр. сената О п т и к а optice. О п т и ч е с к ш «*optueus; опт. senatus consultum ели decretum; опр. на обмашь oculorum error или ludibrium или рода, народнаго собрала populi scitum; po mendacium. puli iussum (приведенное сенатомъ въ ис- Оптовый торговецъ mercator, qui magnam полнеше); plebiscitum; судейское опр. см, facit mercaturam; negotiator; торговля merприговоръ; опр. Всевышняго consilium divicatura magna, magna et copiosa: negotiatio. nnm, numen divinum; dei iussum или iudi О п у с к а т ь 1) п у с к а т ь внизъ demittere; on. cium; считать что божескимъ опр. alqd d i занавесь (въ театре) aulaeum mittere, pre vinitus accidisse putare; опр. судьбы fatum. mere; покойника въ могилу corpus alcis t u 3) н а з н а ч е т е (на должность) см. назна mulo inferre; on. въ воду mergere, demerчено. О п р е д е л е н н ы й (установленный) gere, submergere; .on. глаза oculos i n ter constitutus, status, destinatus; точно обо ram demittere, deicere и просто oculos de значенный& finitus, delinitus; заранее опр. icere; terram intueri. 2) с п у с к а т ь , осла praestitutus; известный, верный certus; къ блять, напр. on. поводья frenos dare, habe опр. дню ad diem; ad diem dictum, constitu nas laxare; admittere, permittere equum; tum, praestitutum; i n diem certum; въ опр. (выпустить изъ рукъ) e manibus demittere, день etato die; въ опр. время ad tempus; emittere (funem—канатъ); on. руки brachia stato или certo tempore: въ опр. часъ ad demittere, крылья см. крыло l . 3) = • про horam; собраться въ опр. числе convenire пускать omittere, praeter mittere, praeter ad numerum; определенные доходы reditus ire; on. удобный случай occasionem amit stati; закопомъ определенное наказание poe tere, occasioni deesse: on. (упускать) изъ na legis; выразить что опр. словами ver виду см видъ 4, b. О п у с к а т ь с я demitti, bis definire или designare. Adv. certo, se demittere; on. на колени см. колено; см. certe; definite (съ обозначевтемъ В С Е Х Ъ по также спускаться. дробностей); совершенно опр. отвечать sine О п у с т о ш а т ь vastare; (грабя) populari, со ulla dubitatione respondere; опр. говорить вершенно devastare, pervastare, depopulari presse dicere. О п р е д е л я т ь 1) изъяснять (terram, agros, fines); такъ опустошить са отличительный свойства предмета definire бинскую область, что... tantam vastitatem (quid s i t officium); объяснять explicare, exin Sabino agro reddere, u t . . ; on. огнемъ и planare, interpretari aiqd. 2) = назначать, мечемъ ferro ignique, ferro incendiisque va постановлять statuere, constituere; следуетъ stare. О п у с т о ш е ш е vastatio, populatio, опр. точные пределы любви въ дружбе сопdepopulatio (agrorum, aedium, sacrorum;; про stituendi sunt qui sint i n amicitia fines; ter извести on. populationem facere, где ниб. minare (fines imperii, modum alcis rei); de alcui loco vastitatem inferre. Опустоши scribere (officia); см. назначать, постановлять. тель vastator, populator, depopulalor. О п у Опровергать кого, что alqm, alqd refellere стошительный perniciosus (morbi — no(доводами), redarguere (изобличая во лжи), валытыя болезни); exitiosus. Опустелый confutare (нападая опровергать чьи либо vastus, desertus. Опустеше vastitas. доводы), refutare (защищаясь заставить ко О п у с т е т ь см. пустеть. го либо замолчать); convincere (доказывать Опутывать 1) соб. circumligare (alqd alqa чью ниб. вину или забдуждеше), revincere re). 2) перен. irretire alqin (alqa re); cir(опровергать, доказывая противное); совер cumvenire, capere alqm. шенно опр. redarguere et refellere; опр. об О п у х а т ь см. пухнуть. О п у х о л ь tumor. вянете diluere, dissolvere crimen, crimen Опытность peritia (въ чемъ ниб. alcis rei, propulsare, allatam criminationem refellere; напр. r e i militaris); usus rerum или vitae, возражение противника obiectum ab adverи просто usus, напр. belli или rei militaris; sario elevare. Опроверякеше refutatio, prudentia; texperientia; on. и умъ prudentia confutatio, глаголами. et consilium; многосторонняя on. multarum Опрокидывать evertere, (снизу) subvertere, rerum usus, plurimus rerum usus. О п ы т совершенно pervertere alqd; опр. кого pro- н ы й peritus, gnarus (alcis rei); = сведущий sternere alqm. doctus; erudites (disciplina iuris); =^ умный Опрометчивость см. необдуманность; i m prudens, callidus; on. человекъ homo exer maturitas (неуместная поспешность); nimia citatus, (re) expertus ИЛИ usu edoctus; очень festinatio (въ чемъ alcis rei); въ связи речи on. homo plurimo rerum usu; человекъ очень и просто festinatio. Опрометчивый temeon. и умный v i r usu sapientiaqne praestans; rarius (необдуманный), inconsideratus (ho (о докторе) medicus arte insignis; <объ адво mo; inconsideratissima temeritas); immaturus кате) i n causis agendis exercitatus; on. въ (consilium); praeceps, praecipitatus; rapidus военномъ деле belli или belli gerendi peri (слишкомъ торопливый, i n consiliie). Adv. tus; belli sciens, haud ignarus; (практически inconsulte, inconsiderate, temere. Опро изучивший военное дело) usus или rei m i l i метью броситься бежать praecipitem se taris, militiae peritus, rei militaris prudens; fugae mandare. быть о-нымъ usu rerum praeditum esse; Опротиветь odiosum esse; taedet _ me alcis быть очень on. въ чемъ ниб. magnum usum rei; мнЬ что ниб. очень о-вело pertaesum i n alqa re habere. О п ы т ф 1 ) испытан1е est alcis rei. usus; на опыте observato rerum usu; (rerum)