* Данный текст распознан в автоматическом режиме, поэтому может содержать ошибки
f, genannt ef. der dreizehnte Buchstabe famski, a, e mit Adv. f a m s k o (Tesn. im ns. Alphabet; erscheint nur in psp. 53; Uspr.; a. d. Dtsch. = lat. entlehnten und lautuachahmeuden infamis) YVortcn und klingt wie deutsches f; infam, gemein, fiirchterlich, иодтринадцатая букпа нижнелужицкой лыіі, гнусный, грубый, ужасный, азбуки; называется f. Встречается fara, у, f. (os. poln. cech. kas. fara; a. только въ занмствованныхъ и звукоd. dtsch. «Pfarre» — griech.-lat. нодражательныхъ сювахъ; звучптъ imrochia) какъ русск. Ф . die Pfarre, das Pfarrhaus, нриNaheres iiber die labiale Spirans f im ходъ, домъ прпходскаго свящеиника; Xs. s. L.- & F.-L. p. 158 f. na faru chdjzis, den Contirmandenunterf a b r i c n y , a, e (abg. v. fabrika) richt bcsucheu. die F a b r i k betreffend, заводскій; §faral, a, m. (Musk. & o. Grz.-D.) = fabricne zeto (Sw. cyt. 27), Fabrikfaraf, s. folg. (см. сл?д.). arbeit. faraf, fa, m. (abg. v. fara) fabrika, i. f. (a. d. Dtsch.= lat. fah-ica) der Pfarrer, настоятель, прпходскій die Fabrik, заводъ, Фабрика, священпикъ, пасторъ; dwdrny faraf, fabrikaf, fa, m. (abg. v. fabrika; Br. C. Hofprediger. 05, 32) f a r a f ej с у , eje, pi. t. (abg. v. faraf) der Fabrikaut, Fabrikherr, F a die Pfarrersfarailie, Pfarrers, семья brikbesitzer, Фабрикантъ, влад?лецъ настоятеля или пастора, прпхожане. Фабрики, f a r a r i c y , -ic, pi. t. (Br. C. 01, 12) dial. faladridej f a l a d r i d r i (Vlsl.) F. st, (діал. вм?сто) farafejey, s. ob. (см. выше). Jodellaute, звуки п?нія на тирольf a r a r i k , a, m. (Dem. v. faraf; Tesn.) скііі манеръ. das Pfiifflein, священникъ, поппкъ. faladritom faladra (Vlsl.) Jodellaute, звуки п?нія на тироль- f a r a f k a , i, f. (abg. v. faraf) скііі манеръ. die Pfarrersfrau, cyupyra настоя falowas (-uju, -ujos; Vb. impf.; os. poln. теля пли пастора. falowac; a. d. Dtsch. = ivz. faillir & f a r a f na, lie, f. (abg. v. faraf; Br. C.) lat. fallere) das Pfarrhaus, домъ прпходскаго fehlen, не быть, не доставать, священника. falsnik, a, m. (abg. v. falsny; Vlsl.; Bib.) f a r a f o w y , a, e (Adj. p. v. faraf) ein falscher Mensch, Betriiger, dem Pfarrer gehorig, настояФальшивый, обманщпкъ. телевъ; farafowy syn, der Sohn des falsnosc, i, f. (abg. v. falsny) Pfarrers. die Falschheit, Hinterlist, Фальши f a r a f ski, a, e (abg. v. faraf) вость. dem P f a r r e r eigen, Pfarrer-, нриfalsny, a, e (a. d. Dtsch.) ходскій, настоятелевъ; farafski syn falsch, hinterlist ig, Фальшивый, (Tesn.), der Pfarrerssohn; na farafske falsowas (-uju, -ujos; Vb. impf.; perf.huknus (Br. C ) , Theologie studieren. praep. «z»; a. d. Dtsch.) farafstwo, a, n. (abg. v. faraf; Br. C ; falschen, подд?лывать. Uspr.)