
* Данный текст распознан в автоматическом режиме, поэтому может содержать ошибки
396 Уместный. Уподоблять. perantia, continentia; съ у-ностыо moderate, leges, rem publicam, amicitiam, penitus v i r modice; temperanter, modeste; съ мудрою tutem); abrogare (отменять, legem, testamen у-востью modice ас sapienter. Умерен tum); conficere (nihil est natura aut manu ный J) соблюдающей меру moderatus, modifactum, quod aliquando non consumat aut cus, о лицахъ temperatis, о лицахъ и предм. conBciat vetustas}; совершенно и на всегда temperatus; воздержный continens; быть abolere (ritus Romanos); solvere (traditum a у-нымъ въ пищё и питье continentem esse prioribus morem); dissolvere (disciplinam m i in omni victu; ум. образъ жизни temperanlitarem, omnem reiigionem); convellere (acta tia vitae. Adv. moderate; temperanter; жить alcis; iudicia, stipulationes, opinionem); ум. continentem esse i n onmi victu cultuque. уничтоживъ свободу сената exstincto se 2) = посредственный modicus; ум. климатъ natu; что ниб. уничтожаетъ чью надежду см. климатъ. У м е р я т ь moderari alcui r e i ; alqd spem aufert alcui; совершенно . у-жить temperare alqd, alcui rei (frigoris calorisque кого exstinguere ас tollere, pervertere ас modum; victoriae, linguae, sibi); modum или perfringere, obruere atque opprimere alqm; moderationem adhibere (alcui rei); continere, совершенно ун. врага (истребить) hostem. coercere (сдерживать, обуздывать, alqd, cu ad internecionem caedere, delere, hostium piditates); ум. шагъ gradum minuere; ум. copias occidione occidere. Уничтожеше гневъ irae temperare или moderari, iram exstinctio (смертью); eversio (только перен., continere. rerum publicarum); = отмена dissolutio (le gum, iudiciorum), abrogatio; — гибель inteУ м е с т н ы й idoneus; opportunus; я считать ritus; internecio (Gallorum); посред. глаг. вполне у-нымъ съ неопред. накл. haud ab delere, tollere, evertere, напр. no у-нш re duxi съ inf. кажется у-нымъ съ не этого закона sublata ilia lege. опред, накл. non alienum или поп indignum videtur съ inf. У н о с и т ь auferre (также о волнахъ), asporУ м е т ь что scire или didicisse alqd или съ tare, deportare, въ другое место transpor inf.; alcis rei scientiam habere ила peritum, tare; ун. съ собой alqd (secum) auferre; о поп ignarum esse; doctum или eruditum esse ветре abripere. alqa re; ум. говорить по-латыни Latine lo У н ы в а т ь animo cadere; animum demittere, qui didicisse. animo se demittere, animos despondere У н и в е р с и т е г ъ *nniversitas litterarum, въ (Liv.); pavere; animo abiecto или demisso связи речи и просто *universitas; поступить esse; не ун. bono или laeto animo esse. въ ув. *Iitterarum causa in uniYersitatem У н ы л ы й humilis, demissus; pavidus; (силь transire или migrare, discedere. нее) .afflictus, abiectus, fractus; грустный, Унижать кого minuere auctoritatem alcis; печальный tristis, maestus; timidus; a spe detrahere de auctoritate или fama alcis, de alienus. У н ы т е animi demissio или abiealqo; auctoritatem или famam alcis, alqm ctio, contractio; animus a spe alienus; пе elevare; ун. что ниб. deformare alqd; O D ~ чаль tristitia, maestitia; въ у-юи animo de terere alqd (artem); alqd abicere et proster misso, abiecto, afflicto, tristi, timido; приво nere; extenuare et abicere (alqd dicendo); дить кого въ ун. affligere (alqm, alcis ani не ун. своего достоинства см. ронять 2. mum); infringere (eorum animos); приходить У н и ж а т ь с я se abicere, se abicere et pro въ ун. см. унывать. sternere; minuere dignitatem suam; de se Упадать, упасть см. падать. Упадокъ detrahere; ун. до чего se demittere ad alqd; силъ defectio virium, (отъ старости) senium; descendere ad alqd; proicere se in alqd; ун. уп. духа см. уныте; уп. нравовъ mores предъ кемъ se summittere alcui; adulari corrupti; mores labentes, morum labes, въ alqm; hnmiliter servire alcui. Унижеше связи ръчи и просто labes; быть въ у-ке 1) какъ д е й с т в ] e obtrectatio; deformatio; iacere, neglectum esse; приходить въ уп. глаголами, см. унижать. 2) с о с т о я ю е у п и labi (labente paulatim disciplina; mores ma жепнаго humilitas; fortuna amissa; быть въ gis magisque lapsi suut); dilabi (res publica, у-нш iacere. 3 ) — оскорбление contumelia. discordia res maximae). У н и ж е н н ы й summissus, demissus (смирен У п и р а т ь с я obniti (alcui rei, и перен.); — ный); yu. просьбы infimae preces; (въ xyдержаться на чемъ niti, fulciri, sustineri домъ смысле) humilis; obnoxius. Adv. (сми alqa rc. ренно) summisse, demisse; animo summisso; У п л а т а см. плата, платежъ. Уплачивать ун. просить supplicibus verbis orare: (въ см. платить. дурномъ смысле) humiliter; obnoxie. У н и У п л ы в а т ь nantem abire; о йредметахъ undis зительный indecorus; contumeliosus (оскор auferri; на корабле см. отплывать. бительный); indignus. У н о в а ш е fiducia, fides; spes certa или firma; У н и з ы в а т ь ornare, distinguere (alqd alqa re). полагать y u . на кого, на что см. уповать. У н и ч и ж а т ь см. унижать. Уничтожать У п о в а т ь на кого, на что confidere alcui delere (urbem, hostem, exercitum, memoriam или alqo, alcui rei или alqa re; fiduciam alcis rei); exstinguere (leges omnes); conci collocare i n alqo, fiduciam habere alcis rei; dere (hostes, exercitum, auctoritatem uni fretum esse alqo, alqa re; ул., что... см. versi ordinis); perfringere (leges, iudicia); твердо (надеяться). tollere (leges, comitia); subvertere (decretum, У п о д о б л я т ь alqd alcui rei, alqm alcui in leges, libertatem); evertere (testamentum, aequo или parem ponere; alqm cum alqo