
* Данный текст распознан в автоматическом режиме, поэтому может содержать ошибки
336 Святилище. Сдавать. continens; см. связный, связно; ораторъ, въ речи котораго нетъ надлежащей с. orator dissipatus; выхватывать, вырывать что изъ с-зи речи *alqd a contextu orationis или а perpetuitate sermonis divellere. С в я т и л и щ е sacrarium; templum, fanum, delubmm (храмъ). Святой 1) adj. sanctus; (посвященный божеству) sacer. Adv. sancte, religiose, pie; diligenter; с .(ненарушимо) хранить что conservare alqd (iusiurandum, fidem). 2) subst, ex hominum genere consecratus (у церковн. писат. homo sanctus, pi. sancti); причислить къ лику Святыхъ consecrare alqm. Святость sanctitas (не прикосновенность храма, лица); religio (de orum religio ас sanctimonia; fani, sacrarii; sacramenti — присяги, foederis — договора); бояться нарушить с. religionem pertimescere; = чистота духа, целомудренность sanctitas; благочестие pietas erga deum; со с-стыо хранить, соблюдать см. свято. татство sacriiegium. Святотать sacrilegus. Святыня res sacra или divina; religio. С в я щ е н н и к * sacerdos; у церковн. писат. clericus. Священнодейств1е sacra (п. pi., жертвоприношение : res divinae; religiones; совершать с. sacra facere (приносить жертву). С в я щ е н н ы й sacer (посвященный богамъ); sanctus (ненаруши мый, почтенный), sacrosanctus (неприкосно венный); augustus (особ, locus, templum; Eleusis sancta ilia atque augusta); religiosus (о предметахъ, осквернение которыхъ счи тается предосудительнымъ, templum, si gnum, loca, allaria); с. долгъ officium sum mum; officium pium; с. обряды religiones, c. должность religio (Cic); с. день dies sol lemnis иди festus, dies festus ac sollemnis; с. место locus sacer или sanctus; templum; religio; с. война bellum pro religionibus susceptum; с. писание см. библия; считать что ниб. с-нымъ alqd sanctum или sanctissimum habere. Сгарать 1) соб. comburi, cremari; concremari; conflagrare, deflagrare. 2) перен. с любо вью ardere, flagrare, incensum. inflammatum esse amore; с. жаждою s i t i confici. 1 vinculo; также с. въ перюдъ, verbis colligantur sententiae), conglutinare (res dissolutas или divulsas с. ш conglomerare); быть связану съ чЬмъ ниб. (перен.) также mixtuni esse cum alqa re, plenum esse alcis rei (periculorum); — заключать въ себе habere alqd; связанный съ чъмъ ниб. iunctus, coniunctus съ dat, abl., сь cum; дальней шее движете было для нихъ связано съ большой опасностью magno cum periculo longius processeruut; мое благосостояние тьсио связано съ чьимъ ниб. благосостояшемъ mea salus i n alcis salute inclusa est; см. также соединять. Овязь 1) сое дине Hie, взаимное отношение coniunctio (также дру жеская); cohaerentia (физич. связь между составными частями, mundi); (союзъ) societas (omnium rerum); (еношевтя) commercium; непрерывная с. continuatio seriesque rerum; continuatio (causarum)-, тесная с. coniunctio ас societas; с. и последователь ность (какой ниб, системы) perpetuitas at que constantia; см. также соединеше: родственныя, дружескш с necessitudo; con iunctio affinitatis; amicitia; тесныя друже скш с. coniunctio et familiaritas; входцть въ дружеская с. съ кемъ ниб. amicitiam, familiaritatem iungere, contrahere cum alqo; иметь с , быть въ с-зи съ кемъ coniunctum esse или societatem, commercium habere cum alqo; находиться въ тесной с-зи съ кемъ necessitudine artiore cum alqo coniuuctum esse; alqm necessitudine attingere; прекра тить с съ кемъ ниб. см. прекращать; нахо диться въ с-зи съ чемъ ниб. cobaerere, con iunctum esse cum alqa re, pertinere ad alqd, между собой contingere inter se; necti (aliud ex alio); это находится въ с-зи съ моею обязанностью hoc ad officium meum pertinet; находиться, быть въ гвсной с. съ чёмъ coniunctissimum esse cum alqa re; ar te, artissime coniunctum esse, apte, aptissime cohaerere (cum re, inter se); все добро детели находятся въ теснейшей с. между собой omnes virtutes inter se nexae et i u gatae sunt (Cic.); посред. gen., напр. про чие процессы, находившееся въ с-зи съ заговоромъ ceterae coniurationis causae; не иметь ни малейшей с. съ чемъ ниб. пе m i nima quidem societate coniungi alcui r e i ; приводить что въ с. съ чемъ coniungere, contexere alqd cum alqa re, въ тесную rem rei adiungere et annectere; связи privatae necessitudines; validae propinquitates; amici tiae enrum, qui apud alqm potentes sunt; хвастаться своими с-ми iactare urbanam или affinitatis gratiam; иметь много с-зей cum multis hominibus usu или consuetudine coniunctum esse. 2) с. речи, мыслей eontextus orationis, verborum, rerum; ratio qua sententiae inter se excipiunt или qua altera sententia ab altera apta est, и просто ratio sententiarum; внешняя, грамматическая с. perpetuitas или continuatio verborum, sermonis, orationis (худо nexus verborum, ora tionis, sententiarum); въ с-зи perpetuus, Святотатственный sacrilcgus. Свято Сгибать, — с я см. гнуть, —ся. Сговариваться съ къмъ о чемъ см. угова риваться; какъ будто бы сговорились velut ex composite. С г о в о р ч и в ы й tractabilis: facilis; быть с-вымъ adduci ut faciamus alqd; suadenti recte morem gerere. Сгонять 1) въ одно место cogere; compel I ere (людей л животныхъ). 2) см. прогонять; с птицъ (поднимать) excitare. Сгореть см. сгарать. Сгущать densare, condensare. Сгущаться condensari, concrescere. Сгущен1е воз духа аёг concretus; concretum caelum. Сдавать tradere alcui alqd; с врагамъ d e dere (urbem); см. также передавать. Сда ваться. 1) кому se dedere или se t r a d e r e , se dare alcui, se dedere i n alcis fidem; < . на волю победителя se suaque omnia pott;-