* Данный текст распознан в автоматическом режиме, поэтому может содержать ошибки
—
581
• kasleiie, ha, n. (Vbs. v. kaslis) jo zakaslil, ja riejsom humret (sprichw. Kedensart), der hat plotzlich aufgedas Husten, кашляніе. hustet, ich aber bin nicht gestorben; — kaslis (-im, -i>; Vb. impf. den. v. kasel; b) dazwischen husten, hustcnd perf.-praep. «hu»; asl. *kasbliti; vgl. unterbrechen, кашлемъ прервать kjachlis)