
* Данный текст распознан в автоматическом режиме, поэтому может содержать ошибки
e o m r a o t i u n e u i a •oe двнжеше, i d . commotionem accipi volunt temporanum animi motum, nt iram, pavorero, Q n i n t . [Cic. c o m m o t i u n c u l a , ae-, f. нездоровье, e o m m o t u s , p a r t , о т ъ commovere; a d j . ( с о т р . , C i c . ) 1) колеблющейся. зыбмЙ, н е в е р н ы й : с. aes alienum, T a c . genus (dicendi) i n agendo, C i c . 2) р а з горяченный, раздраженный, разгневан ный, Тронутый: с. animus, C i c . Drusus commotior, T a c . commoto similis, S u e t . c o m - m o v e r e m6veo, movi, motum, v. a. (—morit, H o r . —mossem, —mosset, —mosse, С i с • = —moverit, —movissem) 1) приводить в ъ движеше, сдвигать, по двигать, а) на своеиъ месте, шевелить, во рошить, трясти, колебать, колыхать: quis sese commovere potest 'пошевелиться),cujus ille vitia non videat? C i c . alas, V i r g . m t p h . : кого нб. потрясать, колебать я) телесно н умственно, схватывать, д о в е ш и в а т ь : perleviter eommotus fuerat —(poetea) eum v i d i plane integrum, C i c commota mens, H o r . eommotus habebitur, i d . /3) душевно, трогать, возбуждать, по трясать, колебать, тревожить, alqm alqa re: com moveri desiderio suoruxu, C i c . a u t l i b i dine alqa aut metu, i d . commendatione, gratulatione, i d . amore fraterno et existimatione vulgi, Caes. insolita re, S a i l , abs.: n i l me clamor iste commovet, C i c . c. animum aut oculos alcjs, i d . q u i me commorit, fie bit, H o r . te esse commotum, ты встревоженъ, C i c . такъ = сму щать, поражать, Caes. b) с ъ переменою места, сдвигать, подвигать, поворачи вать, трогать (съ в е с т а ) : с. columnas, C i c . aciem, L i v . hostem, i d . cervum, V i r g . molem, V a l F l . numum, пускать въ оборотъ, C i c . sacra, носить, V i r g . castra ex loco, C i c . c. se ex loco, c. se d o m o , i d . c. se i s t i n c , i d . ; m t p h . о с п о р е : с. nova quaedam, поднинать, нредставдять, C i c . с. cornua disputationis, поколебать, заставить уступить, i d . quae commoveri non poaaunt, чего оспорить нельзя, i d. omnium parricidarum tela, i d . 2) причинять, производить, быть виною чего нб., возбуждать: с . bi lem, C i c , P e r s . aliis misericordiam, С i с , J u s t dolorem, i d . invidiam i n se, i d . o¬ dium i n alqm, i d . с discendi et scribendi studia, i d . memoriam, возобновлять, i d . affectus, Q u i n t , iram, О v. alqm ad bel l u m , подстрекать, E u t г. 3) начинать, предпринимать: с proelium, Caee. C O i n - m i u f t i c a r e * 1. v. a. (communis) 1) делать о б щ и и ъ , а) отдачею, отделять часть, уделять, сообщать, прининать в ъ долю, a) alqd eum alqo: с. spolia et praemia laudis, C i c praemium, gloriam victoriae, Caes. caueam civium cum servis fagitivis (дело гражданъ обращать в ъ дело рабовъ), S a i l civitatem, L i v . —e i m m u u l i 333 с. acta [tsm socium sum ere actorum), Ov. liberos ( = p a r e r e ) , C u r t , conailia cum alqo, с о в е щ а т ь с я , советоваться, Caes.,* L i v . , S n e t : c. curam doloria cum alqo, C i c о р е ч и , - у C i c , Caes., S u e t f.um alqo de alqa r e , перегова ривать, советоваться, C i c . также: alqd de alqa r e , Caes. alqd a l c u i : iis victus coromunicatur, Caes.; alqd Inter alqos: с de so^ietate inter se multa, C i c . consilium. L i v . quaedam ex maximis offieiis inter libertinos equitesqne Rom. communicavit, равномерно разделилъ, S u e t ; с adversas res, C i c . conai l i a , Caes., S a i l , jacturam seu lucrum, S u e t , p) alqd cum alqa re, по стольку же присоединять, Caes. vestri facti glo riam cum mea laude comBMinicet, C i c . y) cum alqo или alcui, иметь о б р я щ е т е , со общество, водиться с ъ — : с cum peregrinis, J u s t , malis, A u g . b) п р и н а п е и е , y чавствовать, прининать у ч а с п е , разде лять: с . alqd cum alqo: provinciam, C i c inimicitias, C i c . qui sibi cum illo rationem communicatam putat, полагаете, что у него с ъ нииъ в с е общее, i d . с impe r i u m , L i v . ; a b s . : с. labores et discrimina, mox et gloriam, T a c ; alcui r e i : с peccatis alienis, A u g . 2) делать обык н о в е н н ы м ^ унижать: quae communicant hominem, T e r t . c o m m u n i c a t i o n onis, f. 1) сообщеHie, дача, уделен ie: с civitatis, utilitatum, consilii, sermonis cum alqo, C i c . 2) въ ретор., сообщеше, когда что нб. предлагается сдушателяиъ на общее суждев1е, C i c , Q u i n t c o m m Q n i c a t o r , oris, m. участи и къ, Tert. c o m m u n l o * onis, f. (—munis) 1) общность: с . literarum et vocum, legis, sanguinis, beneficiorum, C i c juris, i d . , V e i l , sermonis, S u e t victoriae, T a c . въ особ, у церковн. писателей «) христ]анское общество, единение, A u g . /3) с sancti altaris, п р и ч а с п е , A u g . С О г а - т й п Т г е * Jo, Tvi иди l i , itum, v. а. со в с е х ъ сторонъ укрвплать: с. castella, Caes., N e p . castra, Caes., L i v . tumulum, locum, S a i l , hibernacula, L i v . также: communitus armis, F l o r . ; m t p h . : с auctoritatem aulae, C i c . c o r n - m u n i s , a d j . (con, munus) 1) общ1Й, всеобпий, в местный, обыкновен ный: quod commune cum alio eat, desinet esse p r o p r i n m , Q u i n t , commu ne sepulcrum Asiae Kuropaeque Troja, C a t omni aetati mors est communis, С i e. '•. humus, О v.; с mors (всенъ о б щ а я , естественная снерть), E u t r . ia fuit ei cum Roecio c , C i c . commune est alcni alqd cum alqo, иметь что с ъ кене нб. общее, S a i l , i d non proprium est s en ее tu tis vitium, sed commune valetudinis, C i c communis vitae ignarus, 4