
* Данный текст распознан в автоматическом режиме, поэтому может содержать ошибки
attollere — attribatam о б в и л а » кого нб., въ дурноиъ сиысле, у С at., T i b . d) m t p h . а) въ речи или р а з г о в о р е , касаться чего нб., упонинать: а. alqd brevitor, Cic. такъ у Nep., S a i l . , L I T . , T a c , S n e t . ; или в о о б щ е p ) своинъ действ^еиъ касатьса, браться, принимать с я , производить: a. alqd primoribus labria, C i c rem militarem, Caes. Graecas literas sero ac leviter, i d . attigit quoque poeticam, N e p . studia, S u e t , forum,rem publicam, C i c . bellum, S a i l , m i l i t i a m resque bellicas, Suet, с) въ HenpiflTeibсконъ значенш, а) непраятедьски т р о г а т ь , нападать, S a i l . , L i v . , S u e t , p) т р о гать, касаться, п р н с в о и в а т ь , C i c , N e p . a t - t o l l e r e (adt.), lo, (безъ p e r f . и a up.) 1) поднимать, возвышать, воздви гать, ее а. иди attolli, поднинатьса, в о з вышаться : а. ее a gravi casu, L i v . ma nus ad coelum, L i v . tlmidum lumen^ (=3oculos) ad lumina (solis), О т . se i n femur, V i r g . se i n anraa, О v. такие turrea i n sexaginta pedes atlollebantur, T a c . supra modnm sermon is attolli, Q n i n t ; alqd: arc em tectis, V i r g . molem, i d . ca put, corpus ulnis, oculoa hnmo, se trunco, vultus jftcentes, О т . oculoa contra, P r o p , mare ventis, T a c . 2) m t p h . в о звышать, возбуждать: a. animos ad con sulates spem, L i v . vires i n milite, P r o p , animos alcjs, V i r g . , P l i n . p a n . iras, V i r g ' о с о б д . а) п р е в о з н о с и т ь , в о с хвалять : a. alcjs nomen ad sidera, L u c a n . famam, T a c cuncta i n ma jus, i d . gloria rebus se a t t o l l e t , V i r g . a. res per aimilitudinem, Q u i n t rempu blicam belloque et armis, T a c . b) в о з вышать, повышать, отднчать кого вб.: a t t o l l i alcjs studio, V e i l . a. alqm t r i u m p h i insignihns, T a c . alqm laudibns, i d . a t - с б п а г е (adt), o, Qi, Itum, v. a. (грононъ) поражать, потрясать, оглушать, лишать чувствъ: altitudo attonat,M а е е е п. у S e n . furor attonuit mentes, О v. a. numine alqm, i d . a t - t o n d e r e (adt), deo, d i , sum, v. а. остригать, обрезывать: a. a l q d : a. v i t c m , V i r g . p o e t , общипывать, объедать: attondent virgnlta capellae. V i r g . a. arva, L u c a n . a t t o n i t u e (adt), p a r t , отъ attonare; a d j . какъ грононъ пораженный, по трясенный, изумленный, съ a b l : a. v i sis, V i r g . miserarum.turbine rerum, malie, novitate m a l i , metu, monstris, morte alcjs, O v . novitate ac miraculo, noctur ne pavore, L i v . t e r r o r e , T a c , Ov., abs.: attonitae aures, C u r t , attonitos fecit no v a res, Ov. такъ у L i v . , S u e t ; съ g e n . : a. serpen tis equus, S i l . p o e t о бездушныхъ в е щ а х ъ , V a l . F l . , S i l . , a c t оглушаюпцй, потрясающей: a. metus, L u c a n . domus, V i r g . 2) воодуше 123 вленный, вдохновенный: a. Baeoho me tres, V i r g . такъ Н о г . и Sta.t. at-torfuere (adt), queo, v. а. взви вать, пускать в в е р х ъ : attorquena emittit jaculam, V i r g . attonee—attoudiseet V i r g . a O r a c t u e ( a d t ) , p a r t отъ attrahere; a d j . ( с о т р . , Sen.) наморщенный: a. frons, Sen. a t - t r a b e r e (adt.), ho, x i , ctum, v. а. къ себе т я н у т ь , притягивать, при влекать , насильно влечь, о лицахъ и вещахъ: tribunos attrahi ad se jussit, L i v . a. alqm Rom am, C i c . pulmo attrahens e t reddens animam, i d . attractus ab alto spiritns, V i r g . a. frontem (морщить), S e n . a . contentum arcum, lora fortius, ducem vinctum, O v . m t p h . attrahit a d amicitiam similitudo, C i c Sicilia ad hoc negotium me attraxit, i d . i n partes attrahi, О v. a. discipulos novos, i d . a t - i r e c t a r e (adt.),l. (tractare) 1) дотро гнваться, о щ у п ы в а т ь , трогать, щупать: a. l i b r u m , C i c signum (Junonis), L i v . ' patrios penates, V i r g . съ побочнынъ представлешемъ, а) принятая на себя, участ1я, Т а с Ь ) н а п а д е ш я : a. terminos alcjs, Н о г . с) п р и с в о е ш я : a. regies gazas, L i v a t t r e c t a t i o (adt), onia, f. 1) прнкосновен1е, дотрогиван!е, G e l l . 2) слово означающее вааинное отношен ie, связь, Quint a t t r e c t a t u e (adt.), аа, m. прнкосно* веше, P a c u v . у Cic. a t - t r e m e r e (adt.), mo, v. п. тре летать при ченъ нб., alcui, S t a t cenanrae alcjs, S i d o n . a t - t r i b t i e r e ( a d t ) , tio, d i , ntnm, v. a. 1) назначать на долю кону нб., да вать, назначать, определять кону что: а* locum a d hiamandum, Caes. alcui alqd: a. provinciam, C i c legionibus opus, a l cui legion es, equos, naves, Caes. alcni pecus agendum, S a i l , juventutem praesidio alcjs loci, L i v . о обществениыхъ и частныхъ п о р у ч е ш я х ъ : p e c u n i a m , C i c , L i v . attribuere alqm, назначать кого нб., C i c . m t p h . : timor, quern natura m i h i at^ribuit, C i c . suus cuique attributus est error, Cat. alcui rei orationem а., начать говорить о ченъ нб., C i c a. curam al cjs rei, L i v . о с о б л . а) складывать вину, приписывать кону что: a. aliis causam calamitatis, C i c . с) накладывать подать, L i v . 2) прибавлять, присовокуплять: a. ad amissionem amicorum miseriam, C i c ; съ dat.: a. alcni civitati populum, Caes. insulaeKhodiis a t t r i b u t a e ( п о д ч и н е н н е е i c . a t t r i b f i t i o (adt.), onis, f. (attribu e r e ) 1) н а з н а ч е н о , о п р е д е л е н о , ассигноBanie, C i c 2) а т т р и б у т ъ , с к а з у е м о е , Cic actrftmtum, вое, C i c , G e l l . i , п. аттрнбутъ, с к а з у е -