
* Данный текст распознан в автоматическом режиме, поэтому может содержать ошибки
66 объеадъ,непрямой п у т ь : А . т я л я г и т v i a rnm. О т . doles tecti ambageeque resolvit, V i r g . a. longae, i d . m t p b . о речи, а) околичности : carmine ficto atque per ambages et longa exorsa (alqm) tenere, V i r g . longis ambagibns alqm morari, H o r . missis ambagibns, i d . positis, О v. longis ambagibns aures praebere, O v . verborum a., i d . , b) загадочность, темнота, загадка: ambages canere о Сибилле, V i r g . immemor ambagum suarum, о соинвсе. О т . я о я я р е ч е ш я х ъ оракуда, Т а с . с) ниоскяаательяое, раскрашенное изобрамев?е пронсшеств1а, L i v . A m b a r r S . - п ш , m. аибаррьт, народъ въ Г а л л ш , соседшЙ с ъ эдуяин, Caes. a m b - e d e r e , edo, edi, esnm v. объе дать, пожирать, поедать: robora ambesa flammis, V i r g . nmbesae mensae, i d . v i s loonstamm ambederat quidquid herbidnm, Tac*. a m b e e u H , part, отъ ambedere. a m b i (gr.; no V a r r . ambe) вокругъ, кругомъ, только въсложенш: a) amb предъ гласными, какъ ambages, ambedere, ambigere, amburere; b) ambi предъ с о гласныии, к а к ъ : ambidens, ambifariam, ambivium; с) am въ amplecti, amputare, amsanctus и в ъ amicire; d) an в ъ anaeps, ancisus, anquirere, anfractus и под. и в ъ anhelare. [От. a m b i b a t * = amliebat о т ъ ambire, a m b - i e ; e r e , igo, (—agere, perf. и произв. не встреч.) v. а. и п . 1) обхо дить, объезжать что нб. : deviis itineribne ambigens patriam ex declinans, T a c . m t p b . а) о у м е , н е д о у н е в а т ь , быть в ъ нерешительности, сомневаться: omnisres babet naturam ambigendi, C i c . и без лично: i n eo genere, i n quo quale i d sit. ambigitur, i d . такъ Н о г . , T a c , личпо : cui rei primnm occnrreret, ambigebat, J u s t , такъ у C u r t . , T a c . с ъ r e l a t . , c b i n f . и съ de.; pass.: jns, quod ambigitur, C i c . Ь) состязаться, разсуждать: ut i n ter eos, qui ambigunt, conveniat, quid sit, de quo agatur, C i c . a, de vero, i d . с) спорить за что нб. : haud n i h i l ambigam, L i v . regni certamine ambigebant fratres, i d . ; съ d e : de fundo, de hereditate, C i c . de regno, L i v . ; с ъ cum: ambi gunt agnati cum eo, q u i est heres, C i c . a m b i g u e % a d v . 1) нерешительно: л. pugnare (съ соииительяыиъ успехомъ), Тас. agere (съ сомнительною в е р н о ст!ю), i d . 2) двузнаиенательпо, двусмы сленно: a. loqui, dicere, scribere, C i c . a i n b i g u i t a e . atis, f. двузнаменательность, двусмысленность: a. nominis, C i c . vocum, Q u i n t verbi, L i v . i n a. incidere, Sen. a. vitare, Q u i n t , solvere, i d . p l u r . : a. exquisitae, Q u i n t . ambiguue a d j . (— igere), 1) двояxili, попеременно бывающШ или предста4 влеямиiicя то т е н ъ то д р у г я я ъ , двуестественныЙ: a m b i g n o i n t e r m a r e m а с fem i n a m sexu infans (обоеаолыД), L i v . a. f u e r i t . modo v i r m o d o f e m i n a Scython, O v . a. Proteus, i d . a. lupus, явля ющейся то волконъ, то человекомъ, i d . a. virgo, явл. то сиреною, то СФИНКСОИЪ, i d . ambiguam promisit Salamina, другой того « с имени Сал., Н о г . 2) сомнительный, неизвестный, неверный: baud ambiguus rex (который верно будетъ паремъ), L i v . ; съ gen.: a. imperandi, a. futuri, a. pudoris ас metus, Т а с . 3) двуэнаменательныЙ, загадочный, темный, о р е ч и : a. scriptum, verba, oracula, C i c . vox, dicta, О v. responsa, T a c . mandata, ambigui loci versiculus, t i t u l i , S u e t , и др. 4) ненадежный, н е в е р н ы й : fides, L i v . . T a c . auctor, О v. domus, V i r g . v i a e , О v. t r i b u n i , gens, vires. T a c . сомнительный, о п а с н ы й : a. res, T a c . subst. ambiguum, i , п. а) н е известность, c o H H t a i e : i n ambiguo est (подъ соин.) , O v . , ambiguum habere, B r u t , у C i c . ep. in ambiguo servare, H o r . обыкнов. съ относит, предложежемъ : spec us, natura, factus an arte, ambiguum, неизвестно, Ov. a. precibus an i r a mota, i d . b) двусмысленность: ambiguorum ge nera, C i c . с ) опасность, опасное поло н е з е : magisque i u ambiguo fuit B r i t a n nia, T a c . a. aquae (по с в о й с т в у и д е й СТВ1Ю), O v . a m b - T r e « )o, Tvi или i i , i t u m v . aи n. 1) обходить, объезжать около или вокругъ чего нб., а) о людяхъ : a. locum, torum, О v.curru Siculae fundamina terrae, i d . b) о вещахъ. я) о к р у ж а т ь : insulam, quam Euphrates ambiebat, V e i l , porticibus templum ambiebatur, T a c . такъ V e i l , ut terram lunae curs us proxime ambiret, C i c . circulus orbem solis ambiit, S u e t , a. terram aquis, О v . ambitae litora terrae, i d . Thracam ambiat Hebrus, H o r . quae rapidus flammis ambit torrentibus amnis, V i r g . muros turresque mare ambiebat. C u r t . j5) одевать, покрывать: a. uterum, pectus, Ov. ambit comas infula, I d . y) complexilus ambire, обнимать, о б х в а т ы вать , O v . о ) о б д е л ы в а в , о п р а в л я т ь : а. clypei oras auro, V i r g . 2) ходить околи кого н б , , обращаться с ъ просьбою къ кому нб., ухаживать, упрашивать, о к а н дидатахъ въ Риме, кои упрашивали гражданъ каждого пооднначке подать голосъ въ его пользу, abs., C i e . ; съ а с е . л и ц а : a. alqm, Caes., Sa И. ambiuntur a candi date cives, C i c . 3) вообще приступать къ кому, просить, у п р а ш и в а т ь , съ а с с . л и ц а : a. reginam atTstu, V i г g. connnbiis L a t i n o m , i d . snperos, O v . prece alqm, Н о г . ; с ъ ut: ambiens, ut lege solveretur, S u e t . ; съ ne: ambiebant, ne filias i n sortem (къ выбору въ девы Весты) darent, i d . ; съ i n f . . donee ultro ambiretur consulatum accipere, T a c . 4) стараться с н и с к а т ь 4